İdil İlçesine bağlı on altı hanelik,  o tarihler de araba yolu bile olmayan Kuyulu (Seré Gır) Köyün’de ( İdil İlçe Merkezine 12 km uzaklıkta) damı toprak, duvarları harçsız, yığma bazalt taşından yapılmış iki odalı bir evde üç kız, dört erkek; toplam yedi kardeşin altıncısı olarak 01.01.1969 yılında karlı soğuk bir kış gününde bir erkek çocuk dünyaya gözlerini açar. Bu çocuk yedi yaşına kadar ailesinin verdiği tüm işleri gücü nispetinde (ekin biçme, oğlak ve kuzu çobanlığı) yapar. Her yıl baharın başlamasıyla başta babası olmak üzere ailenin büyük erkeleri evin ekonomisine katkı yapmak ve geçimlerini sağlayabilmek için  inşaatlarda amele olarak çalışmak üzere Kayseri Vilayetine gitmeye hazırlanırlar. Bu yıl baba içinden “ben önümüzdeki öğretim yılında bu çocuğumu bir ilkokula göndereceğim” diye hayal kurar. Baba hayalini gerçeğe dönüştürmek için karalıdır ama öbür taraftan da köyde ilkokul olmadığı için çok karamsardır ve kara kara düşünür! Bir çıkış yolunu hep arar durur. Kayseri’ye çalışmaya gider ve yaz sonu köye döndüğünde çocuğunu okutmak için yine uğraş verir. Bir gün bir arkadaşı Gercüş İlçesin’de Yatlı İlk Öğretim Bölge Okulunun olduğunu, fakir ailelerin çocuklarının okuması için Devlet tarafından açıldığını anlatınca; baba çocuğunu alır Gercüş İlçesi’nde ki yatılı okula kaydını yaptırır. Köye, evine dünyanın en mutlu babası olarak  döner.

       Eylül ayında okulların açılmasıyla çocuğunu Gercüş İlçesine götürüp okuluna teslim eder. İlkokul 2. Sınıfı da Gercüş Yatılı İlköğretim Bölge Okulunda okur ama o okula artık gidemeyeceğini utana sıkıla  babasına anlatır. Bu arada baba evini Kuyulu Köyünden Tepeli Mezrasına taşır. Tepeli Köyünde de taşındıkları ev yığma duvarları harçsız bazalt taştan yapılmış iki oda bir salonludur. Salondan ahıra da bir kapı açılıyor. Hayvanların ahırlarına girip çıkabilmeleri için  evin salondan geçmeleri mecburidir. Zaten başka da bir yolu olmadığı için hep bu şekilde devam eder. Babası çocuğunun Gercüş Yatılı İlköğretim Bölge okulunda okumayacağını anladıktan sonra o zamanlar İlçede tek ilkokul olan İdil Anafartalar’a kaydını yaptırır. İlkokulu bitirinceye kadar da İdil’de evi olan dayısının ve bilahare başka bir tanıdığın evlerine çocuğunu bırakır. Çocuk İlkokulu bitirdiği yıl İdil’de Yatılı İlköğretim Bölge Okulu açılır ve babası Yatılı İlköğretim Bölge Okuluna kaydını yapıp yatılı olarak orta okulu da İdil’de bitirdikten sonra pansiyonlu liselerin sınavına girer ve Edirne (pansiyonlu) lisesini kazanır. Edirne Lisesinden de mezun olur. Üniversite sınavına girer; Erzurum Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesini kazanır. 1992 yılında dereceyle Ziraat Mühendisi Unvanıyla mezun olur.  1996 yılına kadar K. Maraş Sütçü İmam Üniversitesinde araştırma görevlisi olarak çalışır ve Lisans Üstü eğitim için Amerika Birleşik Devletleri’ne “Universty of Nebraska-Lincoln, Institute of Agriculture and Natural Resources, Department of Horticulture and Forestry’de eğitime başlar. Amerika’da Lisans üstü öğrenci araştırma ödülüne layık görülür. Ve 6 yıl ABD’de kalır. Bu arada Uluslar Arası ve Ulusal nitelikli bilimsel dergilerde araştırmalara dayalı makaleler yayınlar. Ayrıca hakemlik ve editörlük de yapar.

      İşte bu değerli Bilim İnsanı İdil’li Prof. Dr. Mehmet Nuri NAS’tır! Mehmet Nuri NAS ABD’den döndükten sonra Türkiye’nin bir çok üniversitesinden; Üniversitelerinde çalışmak üzere teklifler alır. Ama bu Üniversitelerin  hiçbirisinin teklifini kabul etmez. “Ben memleketimde çalışacağım, memleketimin insanlarıyla çalışacağım” der. Memleketine, Şırnak’a gelir. Şırnak Üniversitesinde Rektör Yardımcısı olarak göreve başlar. Bilahare 18.03.2015 tarihinde Rektör olarak atanır. Ve Şırnak Üniversitesi Rektörü iken 23.07.2017’de kalp krizi geçirip vefat vefat eder!

      Prof. Dr. M. Nuri NAS bu kısa zaman diliminde, bu iki yıl içerisinde Şırnak İl ve İlçelerine büyük hizmetler kazandırdı. Bilim alanında kalıcı projelere imza attı. Akademik alanlarda kayda değer çalışmalar yaptı. En büyük hayali Dicle Havzasını tarım, ziraatla buluşturup verimli ürünler kazandırmak idi. Gelecek nesillere büyük bir örnek olan bu mümtaz bilim adamının ömrü maalesef bu büyük projelerin tamamlanmasına yetmedi. Amma velakin memleketine aşık bu bilim insanı; memleketine ve memleketinin insanına büyük bir örnek olarak tarihe ismini kaydettirdi.

      2014 yılında Cizre Fen Lisesinden 17 öğrencimiz Tıp Fakültesini kazanınca Prof. Dr. Mehmet Nuri NAS bu öğrencilerimizi makamına davet etti. Ben, Şube Müdürümüz Mevlut GAYRİNAL, Okulumuzun Müdürü Selim DURAN, Okulumuzun Kimya Dersleri Öğretmeni Şerif BALCAN öğrencilerimizle  beraber makamına kapıdan içeri girerken bizi kapının önünde ayakta karşıladı. Hoşamedi faslından sonra gösterilen yere oturduk. Kendileri de öğrencilerin arasında oturdu. Öğrencileri temaşaya daldı ve gözlerinden yaşlar akmaya başladı! Ama bu göz yaşları hemen durmadı! En az on dakika boyunca gözlerinden akan yaşlar kadar sessiz bir şekilde mütevazice için için ağladı. Haliyle bizlerde çok duygulandık. Etkilendik! Göz yaşlarına ve ağlamasına hakim olduktan sonra öğrencilere dönüp dedi ki: “ Gençler. Kıymetli öğrenciler. Öncelikle sizi ve öğretmenlerinizi tebrik ediyorum. Çok güzel okullar kazanmışsınız. Ben ilkokul yaşına vardığımda köyümüzde henüz ilkokul binası yapılmamıştı. Yani köyde ilkokul yoktu. Babam bin bir güçlükle beni Gercüş Yatılı İlköğretim Bölge Okuluna götürüp kaydımı yaptırdı. Ancak şartlar bana çok ağır geldiği için iki yıldan sonra okulu bırakmak zorunda kalarak tekrar köyüme döndüm. Babam İdil’de oturan belli aralıklarla iki tanıdığın evine bıraktı beni. Ve ilkokulu bu şartlarda ancak bitirebildim. Sonra İdil Yatılı İlköğretim Bölge Okulu açılınca orta okulu İdil Yatılı İlköğretim Bölge Okulunda okuyup bitirdim. Pansiyonlu Liseyi kazanmasaydım babam beni liseye gönderecek ekonomik güce sahip olmadığından maalesef liseyi okuyamazdım. Edirne’de Edirne Pansiyonlu Lisesinden mezun oldum. Sizler çok şanslısınız. Okumanızın önünde hiçbir engel yoktur. Bu kazandığınız  okulları bitirdikten sonra doğrudan insanlara müdahale eden kutsal bir mesleğe sahip olacaksınız. İnsanlara, insanlarımıza çok değer verin. Çünkü Allah her bir insanı Ahsen-i Takvimde yaratmıştır. Yani en üstün canlı olarak yaratmıştır. Bunu hiçbir zaman unutmayın. İnsana çok kiymet verin. Tabi ki bizlerde en az öğrenciler kadar bu altın değerindeki Rektör Bey’in nasihatlarını dinleyip kendimize de pay çıkarıyorduk. Bizleri makamından uğurlamadan önce 27-29 Eylül 2013’te Şırnak Üniversitesinin “HZ. NUH VE CUDİ DAĞI” sempozyumunun birer kitabını her birimize tek tek takdim ettikten sonra Rektör Prof. Dr. Mehmet Nuri NAS Bey’le vedalaştık.

      İdil’imizin bağrından çıkan ve İdil’li ilk Bilim Adamı Unvanına sahip bu insanımız, evladımız: Prof. Dr. Mehmet Nuri NAS’ı gençlerimizin örnek alması dileği ile kendisine Allah’tan rahmet diliyorum. Daha yapacak çok güzel işleri vardı. Ama maalesef bu işleri yapmak için ömrü iktifa etmedi!