Midyat karayolunun, Dirsekli deresinden geçerek idile geldiği yıllardı. Süryaniler İdilden göçmüş, İdilin nüfusu yüzde 90 Müslüman olmuş, büyük bir köye dönüşmüşüz. Şehir kültürüne alışmaya çalıştığımız bir dönem idi. Dirsekli köyünün altında, kıvırım kıvırım geçen karayolunda, önde bir otobüs arkasında onlarca taksi idile doğru akıp geliyorlardı. Derviş amca, yeni yaptığı evin damında işçilerle birlikte çalışırken gözü, Dirsekli tarafına düştüğü bir anda, araç konvoyunu fark etti. Konvoyu izledi, anlamaya çalıştı. Araç konvoyu gittikçe İdile yaklaşıyordu. Çözememişti. İşçilere doğru döndü. Araç konvoyun ne olduğunu sordu. İşçiler, Erdal İnönü’nün araç konvoyu olduğunu söylediler, ilçe merkezinde, halka hitap edeceğini ifade ettiler.

Derviş Amca, Erdal İnönü ise o zaman bende gidiyorum diyerek bir adım attı, 3 isteğim olacak diyerek evin inşaatından ayrılmaya kalkışırken işçiler sordu ”Derviş amca, dur hele nedir bu 3 isteğin” diyerek öğrenmek istediler. Derviş amca ne olacak, 1- Muhittin bir daha saat tamiratını 2-Nejdo televizyon tamiratını yapmasın.  3- H.Sait bir daha ezan okumasın isteklerim olacak deyince, işçiler şaşkınlıkla birbirlerine baktı. Talebini işçilere söyledikten sonra, işçilere bekleyin beni, diyerek inşattan ayrılmış.

İdilde yeni bir toplum yaşıyordu. Vatandaşlar, o dönemlerde,  teknoloji ürünler olarak saat, televizyon, radyo, buzdolabı kullanıyorlardı. Teknolojik Ürünleri kullanmaya haşır neşir olan vatandaşlar, ister istemez fabrika ayarını bozuyorlardı. İlçe merkezinde teknoloji ürünlerle ilgili bir Servis yoktu, olmadığı için kara bilgilerle, medeni cesaretleri ile Muhittin Saat, Nejdat usta radyo, televizyon tamiri yapıyorlardı. Tamirat işlerinde idililer bek şanslı sayılmazlardı. Bin bir zorlukla, Suriye’den  kaçak yollarla getirdikleri cetizen marka saatler ve tv’ler bu iki atölyede iyileşmek yerine hurdaya dönüyorlardı. Tekrar kazanayım derken, iletişim araçlarını kaybeden vatandaşlar deliye dönüyorlardı. Tamircide bozulan iletişim araçlarını, yine bir gün yaparız hesabıyla evin bir köşesinde tutan vatandaşlar, bu ürünlerin varlığıyla teselli oluyorlardı. H.Sait Amca mekanı cennet olsun, her daim, her gün merkez camide imam olmasına rağmen, yorulmadan ezanı o okuyordu.Okurken makam hiç önemli değildi, çağırarak ezan okuyordu. Kendisi ne imam nede namaz kıldırma memuru idi. Cemaatte en fenomen sofi idi. Hacının, dine aşırı düşkünlüğü vatandaşlar tarafından fark edilmişti. Hacının ezan okuması bir türlü engellenemiyordu. Bu durumlar, vatandaşları rahatsız ettiği gibi en çokta Hacı Derviş rahatsız etmiş olacak ki, yıllar sonra idile gelen İnönü’ye idilin  bu toplumsal 3 sorununu çözmek için söyleyecekmiş. Sordumu, Derken bizde, bugün dünkü H.Derviş amcanın ayarına geldik.

H.Derviş amaca’nın haklılığını bir kes daha kabul ederken  Erdal İnönü bir daha idile gelmiş olsa idi, bizim de söyleyecek birkaç sorunumuz olacaktı. 1-İlçede siyasetle uğraşanların özelikle siyasetin yalan olmadığını, yalanın başka siyasetin başka olduğunu siyasetçilere öğretilmesini, 2- Asansör, iletişim araçlarını tamir eden, elektrik, inşaat tamirini yapabilen, yarın geleceğim diyen ve yarın gelen sözünün eri kalifiyeli elemana ihtiyacımız olduğunu, Ankara’dan kalifiyeli bir eleman gönderilmesini, 3- Kaçak elektrik adı altında vatandaşlar perişan edildiğini, elektrik faturaların şişirildiğini, elektriklerin gelişi güzel kesildiğini, DEDAŞ’la ilgili sorunların, kaçak elektirk kullanılıyor yalanın adı altında kapatılıp gidildiğini, DEDAŞ ile ilgili sorunlarda yalanı ve doğruyu birbirinde ayıracak bir kararın Ankara’da alınmasını isteyecektik. 4- Şırnak 1.Amatör liginde oynan maçlara, maçları doğru yönetilebilecek hakemlerin atanmasını ve hakemlerin eğitilmesi için Hakemler kurulundan seminer verilmesini isteyecektik. 5- İdilli takımların yöneticileri maç esnasında sinirlenmemeleri için, maça müdahale etmemeleri için, kavga olmaması için yöneticilere görevlendirme çıkartılmasını isteyecektik.

İsteklerimiz Erdal İnönü’ye ulaşılırımı hayır. Size ulaştı mı evet, amacımızda buydu. İnşallah bu sorunlarımızı biz çözeriz kimseye söylemeye kalmaz.